طبیعت گرایی در شعر سهراب سپهری

  فرمت:word تعداد صفحات قابل ویرایش : 12 صفحه مقدمه:   من پر از نورم و شن و پر از دار و درخت پرم از راه، از پل، از رود، از امواج پرم از سایه برگی در آب چه درونم تنهاست. نزدیک به بیست سال از خاموشی شاعری مي‌گذرد که به درستی، وارث آب و نور و روشنی بود. صیاد لحظه­ ها بود و شاعر رنگ­ ها  و نقاش کلام. دیر زمانی از سفر سهراب به شهر پشت دریاها نمي‌گذرد اما در همین مدت مقالات و کتب متعددی درباره شعر و کلام او به رشته‌ي تحریر در آمده است اندیشمندان، صاحب نظران و منتقدان ادبی از زوایای مختلف به تحلیل آثار او پرداخته­اند و هر کدام با توجه به برداشت خود مطالبی در خور تامل و ارزشمند به رشته‌ي تحریر در آورده­اند. کثرت مطالب منتشر شده درباره سپهری به حدی است که او را از تمامي‌مشاهیر معاصر ایران متمایز مي‌کند. سهراب از خاک غریب ما رخت سفر بسته. اما آنچنان که خود گفته:       …